24.8.06

αναπόφευκτο κόκκαλο εκεί που δεν είχα
που δεν έχεις εσύ
άλλου θα 'ταν γέρου ανθρώπου
-γι' αυτό σιγουρεύτηκα ήδη
όταν απ' τη μύτη , το πρωί, φύσηξα θρύμματά του-
κάποιο καλού, ίσως, φίλου του παππού μου
αριστερόχειρα
ερωτευμένου ψεύτη

ο,τι δανείστηκα ήταν από ζητιάνους
ο,τι μου χάρισαν ήταν φτηνό
ο,τι μοιράστηκα ήτανε άλλου


εκτός κι αν κάποτε τα παιδιά
σφύριζαν με τα μάτια
οπότε διόλου απίθανο
το κόκκαλο αυτό
ν' ανήκε σ' ένα αγόρι

αδιάκοπο

0 Comments:

Post a Comment

<< Home