προβλέπω. ζαχαροπλαστέ μου αγαπημένε. θα καταλήξουμε. κόβω με τα δόντια το παρόν. το ξεσκίζω με βουλιμία. αποσυντίθεται ο ουρανίσκος μου. εκτονώνεσαι. κι αν δεν υπήρχα. καρφιά βαθιά στη γη κόκκινα. ζαχαροπλαστέ μου αγαπημένε. όλο και περισσότερο με ζητάς. όλο το ίδιο με θέλεις. όλο και περισσότερο με έχεις. από εδώ μέχρι πιο πίσω δεν είναι δρόμος. από το πίσω ως το αύριο δεν είναι δρόμος. είναι σπέρμα ξερό στον καναπέ.