...καταπάνω μου. Αλλά εγώ δεν έκανα βήμα. Δεν μπορούσα να κουνηθώ.

Ν α
μ ε τ α κ ι ν η θ ώ.

Μόνο εισέπνεα το νερό που έφτανε στη μούρη μου και πνιγόμουν. Σα δοκιμή. Σαν πρόβα. Έτσι για να είμαι έτοιμος. Όμως δεν έφτανε. Το έβλεπα που μεγάλωνε, ψήλωνε φούσκωνε σκοτείνιαζε όμως δεν έφτανε. Κι εγώ εκεί. Να το κοιτάζω. Και κοιτούσα συνεχώς και το ρολόι μου γιατί κάπου είχα να πάω. Και περίμενα να πνιγώ

για να μπορέσω μετά να φύγω.