άλλωστε στο δέρμα σου εκεί λίγο πιο πάνω
εσύ ακόμα βλέπεις την ίδια σκια
είτε υπάρχω είτε όχι
εσύ με βλέπεις

με έχεις εκεί

δίδιμα πέη έλεγες
ναι μοιάζουν έλεγα
ίδια είναι κοίτα έλεγες μα το δικό μου είναι πιο ευαίσθητο

κι έφτιαχνες χαζές ιστορίες για το πέος
μου το πέος σου και πως το πέος σου είχε
γεννηθεί 5 λεπτά νωρίτερα

με περνάς 12 χρόνια έλεγα
ναι αλλά το πουλί μου μοιάζει με εφήβου έλεγες και
καμάρωνες που είχες ένα καβλί που έμοιαζε τόσο σε ένα καβλί που εγώ μισούσα
μα το δικό σου το λάτρευα γιατί σου έμοιαζε

σου μοιάζει έλεγα κι αν το πουλί σου σου μοιάζει και το πουλί σου μοιάζει με το δικό μου τότε το πουλί μου σου μοιάζει τότε μοιάζουμε μα εμείς δε μοιάζουμε καθόλου

τότε τα πουλιά μας λένε ψέματα έλεγες
τα πουλιά πάντα λένε ο,τι θέλουν έλεγα

κι έφτιαχνες κι άλλες ιστορίες για τα πουλιά που πετούν, ολόκληρα παραμύθια που κατέληγαν στο παράθυρο μας πάντα, στο κρεβάτι μας, στην κουζίνα μας κι εγώ έστηνα αυτί να ακούσω τα πουλιά που έπιναν νερό από το μπολ του σκύλου γιατί πίστευα ο,τι κι αν μου έλεγες ακόμα κι όταν μου έλεγες ότι η σκιά λίγο πιο πάνω από το δικό σου πέος έμοιαζε στο σώμα μου την ώρα που κάναμε έρωτα εγώ σε πίστευα