26.9.06

κάθε φορά που σ' αγγίζω νιώθω πως επεμβαίνω.
έχουν κάτι περίεργο τα μάτια σου τα ομόκεντρα.
είμαστε δισεκατομμύρια κι όλοι λέμε τα ίδια και
τα ίδια. τα ίδια και τα ίδια. κι όμως δε μοιάζουμε.
ίσως πεντέξι να θυμίζουμε ο ένας τον άλλο μα δε
γνωριζόμαστε οι πεντέξι. κι ούτε νομίζω πως θα
γνωριστούμε. χωριστήκαμε ίσως στη γέννα πριν
από πολλές ζωές - μη γελάς - και τώρα σ' αυτήν
μονάχα ονειρεύομαστε ο ένας τον άλλο στα όνει-
ρα εκείνα που νομίζουμε πως βλέπουμε τον εαυτό
μας. μη γελάς - τα δόντια σου όταν φαίνονται αλ-
λάζουν τον καιρό και πάνω που τον συνήθισα.