με φέρνεις σε αμηχανία... θέλω να σε κάνω να ντραπείς, αλλά δεν ξέρω κάποιον τρόπο. χρειάζεσαι χρειάζομαι κοινό. αλλά δεν με ενδιαφέρει να ρεζιλευτείς...ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΛΑΣΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΩ. Θέλω μόνο να σε δω να ντρέπεσαι...
να βάψω τα μάγουλα σου τ' αρρωστιάρικα για δυο λεπτά κι ύστερα να σου πω έλα...μην ντρέπεσαι...δε φταις εσύ που... ΠΟΥ ΤΙ; Πώς θα σε κάνω να ντραπείς... Πως θα ξεφορτωθώ την κιτρινιάρικη μούρη σου έστω για λίγο... Σκέψου - σκέψου... Λοιπόν ... ... ... ... Αυτός θα καθίσει εδώ, σίγουρα - πάντα κάθεται στη θέση μου λες και τον ερεθίζει η γούβα που έχει αφήσει ο κώλος μου από το πολύωρο τίποτα μου... Κι εγώ που δε βολεύομαι σε καμία άλλη θέση θα στέκομαι και θα τον κοιτάζω....

-Τι έχεις; Γιατί δεν κάθεσαι;
,θα με ρωτήσει...
-Να... ξέρεις... Κάθεσαι στη θέση μου -
Όχι όχι κάθισε, δεν με πειράζει... Άλλωστε άλλωστε άρρωστε άλλοτε άλλωστε άρρωστε άρρωστε τι να αγαπήσω σ' εσένα βλάκα