και σκέφτομαι ξανά όπως σκεφτόμουν τότε

[ που δε φορούσα αποσμητικό γιατί δε μύριζαν οι μασχάλες μου. δεν έπλενα το πρόσωπο μου με σαπούνια κατά της λιπαρότητας γιατί δεν ήξερα πως υπήρχαν και δεν ήξερα ότι είχα λιπαρό δέρμα. δε φορούσα ακριβά εσώρουχα γιατί δεν με ένοιαζε να είμαι όμορφος όταν φορώ μόνο ένα σώβρακο. δε χτενιζόμουν γιατί το μαλλί μου ήταν πολύ κοντό-αγορίστικο. δε φορούσα κολώνια γιατί πίστευα πως η κολώνια είναι για μετά το ξύρισμα κι εγώ δεν ξυριζόμουν γιατί δεν είχα τρίχες. ]

και κοιτάζω το ένα μου χέρι που είναι πιο μαύρο απ' τ' άλλο γιατί
μ' αυτό σκέφτομαι
μ' αυτό θυμάμαι
μ' αυτό χαϊδεύομαι την ώρα που γράφω

ήμουν αγνός μα ένιωθα πρόστυχος
μα ήμουν αγνός, τώρα το ξέρω, το καταλαβαίνω
υπήρξα αγνός μακριά μου

μακριά μου λοιπόν θα φύγω ξανά
κι ο,τι μ' ακολουθήσει... ο,τι κουραστεί στο δρόμο... ο,τι αντέξει...
ο,τι μείνει εδώ...εκεί