-Όχι εκεί
-Συγγνώμη
-Εκεί είναι για τους ασθενείς
-Εδώ καλά;
-Ναι. Σ' ακούω.
-Ήρθα να δω πώς πάει.
-Δεν ήμουν σύμφωνος να γυρίσει.
-Έπρεπε. Έξω...
-Κανείς δεν είναι έτοιμος να φύγει από εδώ. Αν όλοι γύριζαν...
-Όμως εκείνη.
-Όλοι αποτελούν κάποια συγκεκριμένη εξαίρεση.
-Ναι.
-Παρ' όλα αυτά, αφού την δέχτηκαν δεν μπορούσα να την απορρίψω εγώ.
-Χαίρομαι.
-Πες μου τώρα γιατί ήρθες. Πρώτη φορά έρχεσαι.
-Αποφάσισα να γίνω η μάνα της. Όχι από φιλανθρωπία συμπόνια αγάπη και τέτοια.
-Αλλά;
-Από μοναξιά. Είναι ωραίο να φροντίζεις κάποιον. Έστω να νοιάζεσαι.
-Δεν έχεις κανέναν;
-Αν θες να απαντήσω, καλύτερα να ξαπλώσω κι εγώ.
-Κουβέντα κάνουμε.
-Όχι για μένα. Ήρθα εδώ για εκείνην.
-Επιμένει να μη λέει το όνομά της. Εμείς φυσικά το ξέρουμε.
-Ναι. Κι άλλα πολλά θέλει να κρατά για τον εαυτό της. Συνήθως χαζά κι ανούσια.
-Είναι ανώφελο.
-Πολλά είναι.
-Αρνείται να με δει αυτές τις μέρες. Γύρισε πολύ θυμωμένη.
-Σαν τα σκυλιά.
-Τι εννοείς.
-Μπορώ να έρχομαι να μαθαίνω;
-Μπορείς. Αλλά καλύτερα να μη συναντιέστε.