κάτω απ' την πάχνη του μυαλού μου
μετά το γάβγισμα του κουταβιού
στον άρρωστο αέρα και
το ψεύτικο στόμα της μνήμης
ίσως και παραπέρα
στέκονται
κατακόρυφα
όλα
κι ενώνονται
όλοι οι ήχοι
κι ανακυκλώνονται
ξεκούρδιστα μωρά
σταγόνες γαστρικών υγρών στα θρύμματα
του άλλου νου
του καλοφτιαγμένου
απ' τα μεγάφωνα
οι καθηγητές μου
κι όλα τα σύμφωνα των επιφωνημάτων μου
είναι η εποχή του τρύγου
τι γευστικός μα άχρηστος μούστος
μα και τι πηγή τ' αυτιά μου
για το διψασμένο σκυλάκι σου