5.10.06


ΑΛΗΘΙΝΟ

έξι χιλιάδες ομορφιές
ένα κομμάτι χαμένο
ο,τι πιο σπάνιο - ο,τι
λευκότερο
απελπίζομαι
στην ακαταστασία
μου

παίζω
παίζεις
παίζαμε

γύρισα σπίτι με
κόκκινα μάγουλα
τι ήλιος
τι τρέμουλο

πιο δυνατά
στη μεση του
δρόμου
να ησυχάσουν
οι μανίες μου
να γελαστώ
ξανά

αύριο θέλω
να κοιμάμαι
κοιμάμαι αύριο
κοιμήσου κι εσύ


0 Comments:

Post a Comment

<< Home