όταν γύρισα σπίτι μετά από έξι χιλιάδες χρόνια, είχες χάσει τις οδηγίες χρήσεως και

κάτι είχες πατήσει λάθος στο τηλεχειριστήριο μου. προσπαθούσαμε για ώρες να

αλλάξουμε το χρώμα των μαλλιών μου, το μήκος τους, προσπαθούσαμε να με

κάνουμε πάλι πιστό κι ανόρεκτο, σκεπτικό μα χαμογελαστό, τα χρώματα μου είχαν

ξεθωριάσει, είχε θαμπώσει το βλέμμα μου - είχα δει τόσα μακριά σου. σου πρότεινα

να με ανοίξεις μήπως και διορθωθώ από μέσα αλλά φοβόσουν μη διαλυθώ. εγώ

φοβόμουν πως αν κάτι δεν καταφέρναμε σύντομα, θα με βαριόσουν, θα τα

παρατούσες και θα με έκρυβες πίσω από κάποια πόρτα. σε παρακαλούσα να με

ανοίξεις, να ανακατέψεις τυχαία τα σωθικά μου μήπως κι άλλαζε κάτι. δε σε

θυμόμουν όμως ήθελα να σε θυμηθώ. φοβόσουν. εντάξει. φοβόσουν. τουλάχιστον

ας με καθάριζες πριν με ξεχάσεις κι εσύ.