3.10.06

θέλω για εμένα αυτό που θέλησαν όλοι κρυφά για τον εαυτό τους.

παρένθεση: ο κόσμος μου είναι αυτός που ζώ ή μήπως αυτός είναι ο κόσμος;

ταυτισμένες διαφάνειες στο φως...ψάχνουμε καινούριες λέξεις
-εγώ μιλώ και στα σκυλιά και τραγουδώ μέσα
στο μετρό

παρένθεση: όταν τα χέρια μας αγγίζονται απαλά δήθεν τυχαία δήθεν όχι μέσα στο μετρό δίχως τα βλέμματα να συναντηθούν για δεύτερη φορά και μόνο για μια στάση - σήμερα άγνωστε ήσουν το γούρι μου εσύ γιατί ξέχασα στο σπίτι το δελφινάκι του DDD

και χαμογελάω σαν ηλίθιος μέσα στη νύστα μου όταν περπατώ στο Θησείο το πρωί

6 Comments:

Anonymous Anonymous said...

ακομη κι αν σ' ερωτευτω, φοβαμαι να σε γνωρισω.

ισως μακρυα να'ναι καλο
μια πικρα που αφηνει
γλυκια αναμνηση θαρρω
θα λεγεται μετα.


καπου ηθελα να το πω. ας ειναι εδω.

4/10/06 00:41  
Blogger I have been here before said...

γλυκιές αναμνήσεις αφήνουν
όσα ζήσαμε... είναι πιο εύκολο ν' αγαπάς από μακριά
αλλά η αναβολή για χάρη της μνήμης είναι μονάχα μια ματαίωση.

να λες κι άλλα εδώ - κι άλλα

4/10/06 08:45  
Anonymous Anonymous said...

Δεν μπορεί να είναι αλλού, έτσι κι αλλιώς. Μόνο εδώ που δεν έχει κάμερες.Μόνο μπουκαλάκια ανοιχτά, και κανονικά κι απο τ'άλλα.Θα σκάσω αν δε στο πω, αλλά περιμένω να'ρθει΄η ώρα. Δε λέγεται χωρίς κρασί και κλάμα.

4/10/06 11:56  
Anonymous Anonymous said...

δε μου ειναι ευκολη η γραφη,
μα οταν ξαναρθω θα το ξερεις
ειναι ροη που δεν ξεχνα
το ματι σαν τη δει

4/10/06 12:40  
Anonymous Anonymous said...

to delfinaki tou ddd den to xreiazesai mazi sou pleon. apax kai to aggikseis kai to kaneis diko sou (an mporeseis) to kouvalas mesa sou babe.

9/10/06 02:57  
Blogger I have been here before said...

μα πόσο όμορφος είσαι τελικά...

9/10/06 10:18  

Post a Comment

<< Home