κ α κ ό ς συμμαθητής 0.

έμεινε ο τοίχος μόνος
και έμεινα να τον κοιτώ
όρθιος
κι ένιωθα
κάτι σαν
στοργή
να σκαρφαλώνει στο σώμα μου
σαν έντομο

κι έβλεπα τον τοίχο
να αδειάζει ολοένα και πιο γρήγορα
και πιο πολύ
ώσπου δεν ήταν πια τοίχος
και δεν ήμουν εκεί

ούτε υπήρξα μια στιγμή να τον κοιτώ