3.11.06

δ έ ρ μ α

ήρθε πάλι το καλοκαίρι... καιρός να βγάλουμε χιλιάδες φωτογραφίες - το καλοκαίρι βγάζουμε χιλιάδες φωτογραφίες γιατί νιώθουμε όμορφοι - ελάχιστοι έχουμε έστω και μία φωτογραφία από την ημέρα που ήμασταν πραγματικά όμορφοι γιατί κανείς δεν το πρόσεξε γιατί απλώς μας ταίριαζε τόσο κι εμείς δεν είχαμε καν χτενιστεί ή δε χαμογελούσαμε πολύ γιατί μόλις είχαμε φάει. οι φωτογραφίες του καλοκαιριού ταξιδεύουν πιο εύκολα γιατί ακόμα και όταν είναι αστείες ή όταν εμείς δεν έχουμε βγει καθαρά, κρύβουν έντονες στιγμές, εύκολες αναμνήσεις κι έχουμε πολλά να γράψουμε για κάθε καλοκαιρινή φωτογραφία - σπάνια σχολιάζουμε πόσο πολύ μας αρέσει που είμαστε μαυρισμένοι κι που είμαστε οι πιο μαυρισμένοι απ' όλους στην παρέα. συνήθως οι φωτογραφίες αυτές ταξιδεύουν σε παραλήπτες που αποκλείεται να είναι πιο μαυρισμένοι από εμάς. συνήθως τις στέλνουμε σε φίλους στη Σουηδία, την Ελβετία, τον Καναδά ή περιμένουμε το χειμώνα για να τις δείξουμε παντού. το καλοκαίρι βγάζουμε φωτογραφίες συνέχεια. με τα κινητά μας, τις ψηφιακές μηχανές, τα κινητά των άλλων "αχ στείλτη μου στείλτη μου!" με τις μηχανές των άλλων, με τις χάρτινες μηχανές που χαρίζουν τα περιοδικά, μας φωτογραφίζουν άγνωστοι στο δρόμο, μας φωτογραφίζουν άνθρωποι που γνωρίζουμε ελάχιστα και που αγαπάμε απεριόριστα για λίγες μέρες, τους φωτογραφίζουμε κι εμείς αλλά τις φωτογραφίες τους τις κρύβουμε σε άλλο φάκελο στον υπολογιστή, δεν τις βάζουμε στο άλμπουμ γιατί δε θέλουμε να τους θυμόμαστε ή γιατί δεν τους θυμόμαστε ή γιατί δε θέλουμε να εξηγούμε.
μπορεί να περάσει ένας χειμώνας και να μην έχουμε βγάλει ούτε μία φωτογραφία. κάθε χειμώνα οι φίλοι μας είναι λιγότεροι.

4 Comments:

Blogger Фе́ммe скатале said...

Αυτον το χειμώνα κύριε μαργαριτάρι θα'ναι ένας περισσότερος (αν καιοι μικροσκοπικοί δεν ξερω αν πιάνονται).Πες μου πιάνονται;πιάνονται;

3/11/06 13:45  
Blogger koolkiller-ess said...

κι απ΄την άλλη, κάθε καλοκαίρι, οι φίλοι μας περισσότεροι, κι εμείς δήθεν πιο όμορφοι...μην ξεχνάς όμως την χειμωνιάτικη ομορφιά και τους χειμωνιάτικους φίλους, σαν τους χειμερινούς κολυμβητές, δυνατοι, πραγματικοί, και καθαροί σαν φρέσκο χιόνι

3/11/06 15:11  
Anonymous Anonymous said...

δεν θέλω να εξηγώ αλλά θέλω να θυμάμαι. βάζω όλες τις φωτογραφίες στο άλμπουμ. τις πιο επίπονες τις βάζω σε ξύλινα κάδρα στην βιβλιοθήκη. να τις βλέπω συνέχεια. να τις βλέπουν όλοι και να ρωτάνε για αυτήν την εικονική μου οικογένεια. οικογένεια χωρίς παρόν,
με αποσπασματικό παρελθόν. άνθρωποι άγνωστοι ή ελάχιστα γνωστοί μεταξύ τους, ή παιδικοί φίλοι ανά δύο ή τρείς, όλοι αυτοί για τους οποίους θα έκλαιγα στην πρώτη ζήτηση.
.
.
σε θυμάμαι απ΄την φωτογραφία που σου έβγαλα όταν μ'αγαπούσες απεριόριστα για λίγες μέρες.
αυτήν που δεν σου άρεσε.
ήταν όμως χειμώνας.
.
.
α, βέβαια είμαι πάντα πιο μαυρισμένος απο εσένα.

3/11/06 15:19  
Blogger I have been here before said...

ΔεΜεΛένε: πιάνονται;

kk-ess: το επιβεβαίωσα

ανώνυμε[τρομάρα σου]: να θυμάσαι δεν μπορώ να σου στερήσω...
αλλά γελάω σκληρά με την αυταπάτη σου περί μαυρίσματος...

3/11/06 21:59  

Post a Comment

<< Home