εκείνο το αγόρι
με τ' άγρια μάτια

στην κορυφή
του παγωμένου μήνα
με τα πόδια να κρέμονται
στο διαυγές κενό

εκείνο το αγόρι
με εκείνο το βλέμμα
το
ενωμένο με κήπους
σε άλλους πλανήτες

το αγόρι
το βλέμμα
για άλλους πλανήτες

κι εκείνο το άδειο
βαθύ κοφτερό σκεύος
η θλίψη
διαπερνούσε
το δέρμα
το σώμα
τη γη

τα περαστικά γέλια
του νερού
το αξέχαστο μήνυμα της ζωής

πατημένοι καθρέφτες για σύνορα

που ένας αδέσποτος
χρόνος
πέρασε

μα ούτε κι εκείνου την αγκαλιά
ούτε και κάποιου άλλου
και κανενός την αγκαλιά...