2

-Γαμώ τις αναταράξεις μου...
-Χέστη.
-Δε φοβάμαι, απλώς μου τη δίνει - πες μου τώρα ότι σου αρέσει που πηγαίνουμε πάνω-κάτω!
-Κόψε φάτσες όμως... έχει πολύ ενδιαφέρον.
-Πάλι κοιτάς τον κόσμο! Κοίτα πώς θα σώσεις το τομάρι σου σε περίπτωση που...
-Θα με σώσεις εσύ, είμαι σίγουρος.
-Δε θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει η προσγείωση;
-Το αγόρι...
-Αν ξαναπείς κουβέντα για το παιδί θα φας σφαλιάρα! Μας έχει πάρει χαμπάρι.
-Δεν έχει σηκώσει το κεφάλι του καθόλου. Κι άλλωστε δε λέμε κάτι κακό.
-Δε λέμε. Λες. Δε λες εσύ δηλαδή. Εγώ δε μίλησα.
-Άμα δηλαδή μας ακούσει και τα πάρει κι έρθει εδώ να μας πλακώσει στο ξύλο, θα πεις ότι δεν έφταιγες εσύ και θα δείξεις εμένα;
-Το θες το ξύλο σου, είδες;
-Πάντως... Η αλήθεια είναι... Μη θυμώσεις...
-Θα θυμώσω. Πάντα όταν λες μη θυμώσεις, είναι για κάτι που ξέρεις ότι θα θυμώσω. Πες καλύτερα: Μη δείξεις το θυμό σου και θα δω τι μπορώ να κάνω...
-Του μίλησα.
-Του παιδιού;
-Ναι. Στο αεροδρόμιο. Τον πέτυχα στις τουαλέτες.
-Να τις κόψεις τις τουαλέτες. Έχεις σχέση.
-Σταμάτα. Εννοώ... Δεν εννοώ του την έπεσα. Είχε ανοίξει κάποιο άρωμα που είχε αγοράσει και τον ρώτησα ποιο ήταν.
-Απλή περιέργεια...
-Μου θύμησε κάτι. Φαινόταν πολύ χαρούμενος. Λες και έψαχνε το άρωμα παντού.
-Τι σου θύμησε;
-Δε θυμάμαι τώρα. Ξέρεις πώς είναι οι μυρωδιές.
-Και τι σου είπε;
-Μου είπε το άρωμα. Ξέχασα πώς το λένε. Και με ρώτησε αν μου άρεσε. Μου φάνηκε πολύ κοινωνικός, ευδιάθετος. Του είπα όχι ευχαριστώ και μπήκα να κατουρήσω. Όταν βγήκα ήταν ακόμα εκεί κι έψαχνε κάτι στην τσάντα του -όχι αγχωμένος απλώς έψαχνε και τον ρώτησα αν έχασε κάτι και μου είπε την ταυτότητά του. Άλλοι δεν την αποκτούν ποτέ του λέω κι όσοι την αποκτούν παλεύουν να την αλλάξουν. Το έπιασε και γέλασε, αλλά αληθινά όχι συγκαταβατικά. Αν τον έβλεπα τώρα πρώτη φορά, έτσι όπως κάθεται, θα έλεγα πως αυτό το αγόρι δεν έχει χαμογελάσει ποτέ στη ζωή του ή έχει πάρα πολλά χρόνια να χαμογελάσει. Γι' αυτό σου λέω μου κάνει εντύπωση.
-Και μετά τι έγινε;
-Τίποτα, έπλυνα τα χέρια μου κι έφυγα. Τον άφησα εκεί. Τον ξαναείδα στην πύλη και τώρα εδώ.
-Κι απ' όλα όσα έγιναν, τι δε μου έχεις πει ακόμα;
-Γι' αυτό σε αγαπάω ρε πούστη μου...
-Σ' ακούω.
-Όταν έπλυνα τα χέρια μου, δεν είχε χαρτί και πήγα να πιάσω κωλόχαρτο και μου είπε άσε καλύτερα θα κολλήσει όλο στο χέρι σου μετά και μου έδωσε ένα χαρτομάντηλο από αυτά που είχε. Ήταν πράσινο και μύριζε μέντα κι ήταν απίστευτα απαλό. Αυτό.
-Αυτό;
-Ναι. Γι' αυτό σου λέω! Να πάω να του μιλήσω; Κάτι του έχει συμβεί!
-Όσο είναι αναμμένο το φωτάκι δεν πας πουθενά.
-Μα μετά θα προσγειωθούμε...
-Του μιλάς στο αεροδρόμιο. Κάλεσέ τον και για φαγητό!
-Καταλαβαίνεις γιατί τον νοιάζομαι ή νομίζεις ότι απλώς τον γουστάρω και μαλακίες;
-Δεν προσπαθώ πια να σε καταλάβω. Απλώς σε πιστεύω.
-Είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου!
-Χαζέ. Αν ήμουν η μάνα σου δε θα σε γαμούσα 20 χρόνια.