1

-Τον βλέπεις αυτόν δίπλα σου;
-Ποιον;
-Αυτόν που κάθεται εκεί. Με το περιοδικό.
-Ε, τι;
-Όταν μπήκε στο αεροπλάνο, ήταν 20 χρονών.
-Τώρα δεν είναι;
-Εσένα πώς σου φαίνεται;
-Μικροδείχνει.
-Όχι. Μεγάλωσε. Κάτι συνέβη. Δεν είναι 20 και σίγουρα δεν είναι μικρότερος. Όταν μπήκε φαίνοταν από το περπάτημά του, από τον τρόπο που σήκωσε το βαλιτσάκι για να το βάλει πάνω, ότι ήταν μικρός. Τον είδες πριν λίγο, όταν πήγε τουαλέτα; Ο παππούς μου, λίγες μέρες πριν πεθάνει, είχε περισσότερη ενέργεια.
-Μπορεί να είναι κουρασμένος.
-Τι τον κούρασε;
-Το ταξίδι, ξέρω 'γω...
-Πετάμε λιγότερο από είκοσι λεπτά και σου λέω τον είδα νωρίτερα κι έσφυζε από ζωή. Κοίτα το βλέμμα του.
-Μα διαβάζει τον διαφημιστικό κατάλογο του αεροπλάνου, πώς θα έπρεπε να είναι το βλέμμα του;
-Οι νέοι όταν διαβάζουν κάτι βαρετό που δεν τους ενδιαφέρει έχουν το βλέμμα της σκέψης. Το μυαλό τους ταξιδεύει, σκέφτονται τον προορισμό, ή πως θα κρύψουν τη στύση τους όταν σηκωθούν από το κάθισμα - οι νέοι καυλώνουν στα αεροπλάνα. Αυτός εδώ, δε σκέφτεται. Θυμάται. Και χωρίς εικόνες μάλιστα. Πώς να το πω... αναπολεί; Νοσταλγεί; Είναι τόσο κουρασμένος που δεν υποφέρει. Δε βιάζεται. Όλοι βιαζόμαστε να φτάσουμε, αλλιώς γιατί πετάμε με την πρώτη πρωινή;
-Μα είναι νεαρός! Παραλογίζεσαι... Είναι ένα όμορφο αγόρι που ταξιδεύει για κάποιο λόγο όπως όλοι μας και που σε αντίθεση με εσένα, είναι ήρεμο, ήσυχο και κουρασμένο.
-Δε διαφωνώ. Και όμορφος είναι και ήρεμος και κουρασμένος. Μα κοίτα ΠΟΣΟ κουρασμένος!
-Μπορεί να ξενύχτησε και να του βγήκε τώρα. Θυμάσαι όταν πετούσαμε μεθυσμένοι. Στο αεροδρόμιο χοροπηδούσαμε μες στην τρελή χαρά και μόλις δέναμε τις ζώνες μας γίνομαστε διακόσια κιλά.
-Δε μου μοιάζει να καλοπερνούσε το βράδυ που πέρασε. Μπορεί βέβαια... αλλά δε μου μοιάζει. Και το άλλο! Πετάει μόνος του. Κι όμως δεν κάθεται στο παράθυρο. Οι νέοι πάντα ζητούν θέση στο παράθυρο και κοιτάνε τα νησιά από κάτω, βγάζουν φωτογραφίες - σε έπιανε υστερία όταν δεν μπορούσες να αναγνωρίσεις ποιο νησί βρισκόταν από κάτω. Αυτός γιατί κάθεται στο διάδρομο;
-Δε με έπιανε υστερία.
-Μέχρι και τον πιλότο είχαμε ρωτήσει μια φορά!
-Νομίζω πως το αγόρι σου είναι απλώς στενοχωρημένο.
-Πώς γέρασε έτσι... Εμάς μας πήρε χρόνια. Κι άλλα τόσα μέχρι να καταλάβουμε ότι γεράσαμε.
-Μεγαλώσαμε. Δε γεράσαμε.
-Μας παίρνει μισή ώρα για να χύσουμε όταν μαλακιζόμαστε. Γεράσαμε.
-Μισή ώρα σου παίρνει εσένα που σκέφτεσαι ό,τι σου κατέβει την ώρα που...
-Ναι... η μαλακία δεν έχει την ίδια αξία καθώς μεγαλώνεις.
-Ακόμα κι όταν σου το κάνω εγώ;
-Τώρα πια όταν μου το κάνεις εσύ, σκέφτομαι πόσο γεράσαμε. Νομίζω πως το αγόρι θα αργεί περισσότερο κι από εμάς!
-Νομίζω πως το αγόρι σου, τράβηξε μια μαλακία όταν πήγε τουαλέτα και γι' αυτό είναι έτσι κουρασμένο.
-Να πάω να του μιλήσω;
-Κλείσε τη ζώνη σου.
-Να πάω;
-Κλείσε τη ζώνη σου, άναψε το φωτάκι.