VACIO

Χώροι όπου γιόρτασα
Το πρώτο μου τέλος
Κι ύστερα ανέβηκε σκάλες
Ο ήλιος
Καταπίνοντας σκόνη

Χόρευες και σου έλεγα
Ακίνητη! Μείνε λίγο ακίνητη…

Τυφλοί
Οριζόντιοι
Στην κοιλιά της γης
Με την ίδια απαράλλαχτη ανάσα
Με χαμόγελα πέλματα

Ψηλώσαμε
Κάνοντας ένα τσιγάρο
Που το κρατούσες εσύ

Εγώ φωτογράφιζα με τα αστεία μου
Το στήθος σου πίσω απ’ τους καπνούς

[ Το ξέρω απ’ έξω το σκαλοπάτι που λείπει
Θυμάμαι
Πού είμαι
Και πώς χανόμαστε ]