Έχω να λουστώ από το βράδυ της τετάρτης. Από σήμερα το πρωί έπαψε να μου αρέσει η μυρωδιά μου και σκέφτομαι σοβαρά να μπω στο μπάνιο. Είναι ευτυχής σύμπτωση το ότι έχω και φρεσκοπλυμένα ρούχα και σώβρακα για να φορέσω μετά. Χτες αγόρασα διάφορα φακελάκια με κρέμες και μάσκες και άλλες παπαριές για να εξασφαλίσω τουλάχιστον μία ώρα κατά τη διάρκεια της οποίας θα κάνω κάτι. Βρωμάω, έχω φαγούρα στο κρανίο κι όποτε το ξύνω χιονίζει πάνω στο πληκτρολόγιο και η σκόρπια διαδήλωση τριχών στη μούρη μου με εκνευρίζει τόσο που σκέφτομαι να χρησιμοποιήσω τσιμπιδάκι για τα φρύδια αντί για ξυραφάκι ώστε να εξασφαλίσω άλλη μία ώρα κατά τη διάρκεια της οποίας θα κάνω κάτι. Σίγουρα θα κουρευτώ πάλι. Έχω να κουρευτώ από την τρίτη. Μισή ώρα. Κι αν πλύνω τα πιάτα, άλλη μισή. Κι όταν τελειώσω με όλα αυτά θα είναι ακόμα Σάββατο. Αυτό το Σάββατο. Μπορεί να μην έχει καν βραδιάσει. Και τι με νοιάζει εμένα.