ντροπή σου Αλήθεια, αποφάγια στο στόμα μου, γεμάτα τασάκια πρηνηδόν

έπρεπε να το πω - δεν έπρεπε,
είναι σαν να το είπα όμως δεν το είπα άρα δεν είπα τίποτα

νιώθω ευτυχισμένος άρα είμαι ο απόλυτος βλάκας
άρα μπορεί και να είμαι ευτυχισμένος
άρα μπορώ να είμαι και ευτυχισμένος

ντροπή σου Ντροπή μου

με τις φτέρνες παράλληλα
κι ύστερα να συγκρούονται
και τους αγκώνες να συγκρούονται
και τη μασέλα να χτυπιέται
και τα γόνατα να προσπαθούν να κάνουν το ίδιο

στέκομαι

κι είν' άραγε σωστό;
πέρ' από καλό θέαμα

με τα μάτια μου αναποδογυρισμένα
να κοιτάζονται κρυφά μεταξύ τους
και μετά μπροστά
δήθεν αφηρημένα να κοιτούν εσένα

8
προστάτευσε το σώμα σου
νάρκωσε τις σκέψεις σου
άνοιγε τα μάτια συχνά
βούλωσέ το
8
δείξε - μην πεις
δείξε - μην κάνεις
δείξε - μην βλέπεις
κοίτα
8
πες το - αλλού
8
μέτρα
γιατί προλαβαίνεις
γιατί είναι λίγες
οι φορές
8
είναι λίγες

8
παίξε τον
παίξε τον παίξε τον

-Τι κάνεις εδώ;
-Δεν...
-Τι κάνεις εδώ;
-Με μάζεψαν.
-Από πού;
-...
-Από πού;
-Το δρόμο.
-Δεν πήγες σπίτι.
-Δεν-
-Πήγες σπίτι;
-Ναι.
-Τι είναι αυτά στα χέρια σου;
-...
-Τι είναι αυτά.
-Αυτά είναι-
-Φοβήθηκες;
-Όχι. Δεν.
-Δεν υπάρχει χώρος για σένα εδώ. Δεν μπορούμε να σε φιλοξενήσουμε. Δεν είναι ξενώνας εδώ. Δεν είναι πανδοχείο. Μπορείς να έρχεσαι να μιλάμε μία φορά την εβδομάδα. Δεν είμαστε στέγη. Θα με πληρώνεις όμως. Όπως θες. Έχεις λεφτά;
-Είμαι ζάμπλουτη.
-Δεν μπορείς να μείνεις εδώ.
-Το αγόρι;
-Τι είναι αυτά στα χέρια σου;
-Το αγόρι.
-Έφυγε. Αρρώστησε η μάνα του. Δεν μπορείς να μείνεις εδώ.
-Δε θέλω να μείνω μωρή εδώ! Ποιος σου είπε ότι γουστάρω να μείνω εδώ; Ε;

Παλιοκαριόλα δε σε έχω ανάγκη με φώναξαν να πάρω κάτι πράγματα κι ήρθα να σου πω ένα γεια. Γαμιόλα ηλίθια, πούστη τρελέ γαμιόλη!

-Είσαι πολύ θυμωμένη.
-Είμαι ζάμπλουτη.
-Τι έχουμε πει για τον θυμό, το φόβο;
-Δε σου έδωσα ποτέ σημασία παλιοπούστη, δε θυμάμαι τίποτα.
-Κάνουν τη ζωή πιο σύντομη.
-Παραμύθια! Παραμύθια! Παραμύθια! Τον παίρνεις ή τον δίνεις;
-Θα σου γράψω κάτι χάπια-
-Να με γράψεις στ' αρχίδια σου μωρή! Μπορείς να το κάνεις αυτό; Μπορείς;
-Γιατί ήρθες εδώ;
-Θέλει να σε γνωρίσει ένας φίλος μου.

αν διασχίσω το δρόμο με τα μάτια κλειστά είμαι δειλός ή μόνον ηλίθιος; κρίση πανικού σημαίνει πως μεγαλώνω ωριμάζω γερνάω , χοροπηδώ άτσαλα πάνω στο στρώμα - θα μου πεις, δε γίνεται κι αλλιώς, όμως εγώ το εννοώ: άτσαλα [χωρίς τσάλα] και χωρίς αυτή τη παχύσαρκη αίσθηση πνιγμού κορεσμού αποχέτευσης. το στρώμα το στόμα το πέος δοκιμή. η γεύση οι παύσεις οι υστερικές μικροσκοπικές κουτσοδόντες στραβοκάνικες νεράιδες τα αγόρια τους τα παιδιά τους οι ιστορίες τους. όλα σβήνουν νεκρά ψιθυριστά και άσπρα. ο μεγαλύτερος φόβος άμα φανεί - μισό λεπτό. . .

ημιτελής βρώμικος ύπνος το βλέπω στα σεντόνια μου που μιμούνται τις γραμμές της παλάμης μου κάθε πρωί τσαλακωμένα κι όλο υποσχέσεις ιδρωμένα όνειρα από το κυνηγητό σαρκοβόρος αδένας

ανήμπορος

θέλω να είμαι καλός δίχως να 'μαι απαραίτητα καλός σε κάτι

θέλω να 'μαι γερός και να γαμιέμαι άφοβα

θέλω να κλαίω απ' τη χαρά μου και να μη δείχνω έλεος

θέλω να ψηλώσω 4 πόντους

θέλω να γαμιέμαι άφοβα και με έρωτα

θέλω να τα πιω

θέλω να αποκτήσω συνήθειες που να μην γνωρίζει κανείς ότι έχω

θέλω πιο λευκά δόντια

θέλω περισσότερα αναπάντητα γιατί και λιγότερα ανεκπλήρωτα όνειρα

θέλω να γαμιέμαι άφοβα και χωρίς έλεος

θέλω φιλιά στο λαιμό και στο χαμόγελό μου

θέλω συντροφιά

θέλω σιγουριά

θέλω να γαμήσω το άπειρο τα όρια και τις αναστολές μου

θέλω να αγαπηθώ και την επόμενη μέρα να σακατευτεί η μούρη μου

θέλω να γαμιέμαι άφοβα και να κοιμάμαι γαλήνια

7. ..

προβλέπω. ζαχαροπλαστέ μου αγαπημένε. θα καταλήξουμε. κόβω με τα δόντια το παρόν. το ξεσκίζω με βουλιμία. αποσυντίθεται ο ουρανίσκος μου. εκτονώνεσαι. κι αν δεν υπήρχα. καρφιά βαθιά στη γη κόκκινα. ζαχαροπλαστέ μου αγαπημένε. όλο και περισσότερο με ζητάς. όλο το ίδιο με θέλεις. όλο και περισσότερο με έχεις. από εδώ μέχρι πιο πίσω δεν είναι δρόμος. από το πίσω ως το αύριο δεν είναι δρόμος. είναι σπέρμα ξερό στον καναπέ.

η λέξη: αγρός: περιστέρι

η λέξη: σιωπή: αδυναμία:
μόνιμο μόνο του φιλί

κοίταζα
έμενα εκεί

στην ίδια λέξη
στην ίδια σημασία

ακέραιο κάθε μου κομμάτι χαμένο
γέννημα-θρέμμα μου ο πόνος

η λέξη: γνώση: κορυφή:
έτρεχα έμεινα εκεί

έσταζα
έσταξα
έσταξα

η λέξη: συμβόλαιο: σταφύλι:
φύγε μείνε έλα εκεί

γέννημα-θρέμμα του φόβου
εγώ

και της αγάπης

η λέξη: αγάπη: δικός:
κανενός

κρέμασα μέσα μου
στοργή
έδειξα λίγη
πρόλαβα
η λέξη: στοργή: πίδακας:

όλος κοιμόμουν στην άρνηση μου
ξύπνησα κι ήμουν η λέξη: οχι:

οι λέξεις: δε: θα: με:
είναι
η λέξη: άλλος


και πότε θα υπάρξω

τα μαύρα μου ρούχα με κάνουνε διάφανο
και τα λευκά μου με κάνουν αόρατο

έχω μια μπλούζα που ποτέ δε φορώ
κι όποτε βρέχει γλιστρά απ' την κρεμάστρα

τα μαύρα μου διάσπαρτα
τα άσπρα μου λίγα

σέρνεται μέχρι τα πόδια μου
κι απλώνεται εκεί ικετευτικά

απόψε φορώ λάθος σώβρακο

τη σηκώνω και την πηγαίνω
πίσω στην ντουλάπα

απόψε φορώ λάθος άνθρωπο

σήμερα ήρθε η μπλούζα αυτή
και δεν έβρεχε, δε βρέχει
τον αύγουστο της λέω

όταν γδυθώ θα είμαι
στο κέντρο

κι εκείνη γουργούρισε
αλήθεια γουργούρισε

πρέπει να υπάρχει κάπου στο κέντρο
του κορμιού μου
ένα κατάλληλο όπλο

ένα πουλί μαύρο
και μέλι
ένα καλό νοθευμένο πουλί

και μέλι

ανάμεσα μας χρώσταγε
να γεννηθεί κι ο φόβος

πιες καλέ μου σου'λεγα
πιες να δροσιστείς
καλέ μου

όχι με διέταζες εσύ
όχι δε θέλω να φύγω

σε πατώ και σου αφήνω στο στήθος μια σκέψη
το θέλεις και τώρα μπορώ να το δω
ζητάς σα μωρό και κλαμένο μουγκρίζεις
το θέλεις μωρό μου το θέλω κι εγώ

τώρα σε παίρνω ξεκάθαρα τώρα σε παίρνω σωστά τώρα θα δεις τι σημαίνει να

σπρώχνεις τους τοίχους να ασπρίζει το βλέμμα να φταίνε οι στιγμές να είμαι

παντού

να λες και να αφήνεις το χέρι σου όπου περνάει αυτό

γίνομαι τεράστιος για να φτάσω τα ύψη σου

γίνομαι ένα
βαθύ
πιάτο
κι εσύ
δεν έρχεσαι

στα ασήμαντα και στα ξερά



μέσα σε κάτι όμορφο
ζεστό


σε γέννησα
εφτά φορές

μέσα μου να κλαίμε

σημάδια στους ώμους σαν να 'μουν κρεμασμένος στο μπαλκόνι μαζί με την μπουγάδα σημάδια στα χέρια στα πόδια στη γλώσσα δε θα χαθείς δε θα χαθείς δε

θα χαθείς σ' αγα

είσαι άδικος μοιάζεις με χρόνο κι εγώ και να σε καταπιώ δε θ' αποφασίσω

είναι άδικο

αν μου δίνεις σιωπή θ' αγαπήσω σιωπή αν μου δίνεις σιωπή θα' αγαπήσω σιωπή

ανυποφοριέμαι

με πιστεύεις θα πετάξουμε με εμπιστεύεσαι θα γνωριστούμε αγκαλιές υγρά

αγάπη

αναπόφευκτο κόκκαλο εκεί που δεν είχα
που δεν έχεις εσύ
άλλου θα 'ταν γέρου ανθρώπου
-γι' αυτό σιγουρεύτηκα ήδη
όταν απ' τη μύτη , το πρωί, φύσηξα θρύμματά του-
κάποιο καλού, ίσως, φίλου του παππού μου
αριστερόχειρα
ερωτευμένου ψεύτη

ο,τι δανείστηκα ήταν από ζητιάνους
ο,τι μου χάρισαν ήταν φτηνό
ο,τι μοιράστηκα ήτανε άλλου

εκτός κι αν κάποτε τα παιδιά
σφύριζαν με τα μάτια
οπότε διόλου απίθανο
το κόκκαλο αυτό
ν' ανήκε σ' ένα αγόρι

αδιάκοπο

χάθηκα μέσα στο χτύπο. τύλιξα γύρω

απ' τ' αυτί την ασημένια γλώσσα μου και μίλησα. τα ίδια είπα. δεν άλλαξα τίποτα.

ούτε τον ήχο ούτε τις λέξεις ούτε το κλειδί χώνιασα στην παλάμη μου. δεν άλλαξα

τίποτα. μόνο φεγγάριασα και άρχισαν όλοι

να με διασχίζουν. σκύψε κι εσύ. σπέρνω κακό.

πάρε με να 'χεις.

και μια μέρα θα ειπωθούμε σωστά
μωρό μου θέλω τόσο να σε πω μωρό μου να με ακούσω να σε λέω έτσι

το μέτωπό μου
φιλόξενο

για τη γροθιά σου

σα σκύλος σου δαγκώνω το χέρι μυρίζω τον κώλο σου γλείφομαι μπροστά στο γεμάτο στόμα σου

ρηχά νερά μου στις φτέρνες βαθύ σκοτεινό μου νερό στο κεφάλι............................. κολύμπησα ξενός κι

ήρθα σα φίλος για να πω κάτι που ξέχασα

και τώρα τραπέζιο κενό μου πολύχρωμος με ένα μυαλό συκώτι, συλλογίζομαι όσα ποτέ δε θα

φτιάξουμε κι όλα τα λόγια που διαμέλισα για να συνεννοηθώ με βλάκες

τι κρίμα να ξέρεις
πόσο είσαι όμορφος
και να φυτρώνουνε μέσα μου
άδικες έρωτησεις

ψεύτες στη σειρά, κοντοί μου χαφιέδες
___

έναν ήχο βαθιά θα σκαλίσω στα
χέρια
ν' ασπρίσει κρυφά στ' αυγουστιάτικο δέρμα μου
___
___

έξω απ' τη γη απλώνουν τα πόδια τους
οι μεθυσμένοι

εγώ μια μέρα θα κλωσσήσω τα βράχια σου

και ρωγμές θα χορταίνει το μάτι σου ναι καλό μου όμορφο καλό μου εσύ

θα πεταχτούν από μέσα, άσχημα, υγρά, σταφιδιασμένα επιληπτικά

[φωνητικό: αγκάθια αγκάθια αγκάθια αγκάθια αγκάθια]

πουλιά και από κείνο το φως λίγες γραμμές που μας φίμωσε

όμως δε θέλω να κλωσσήσω τα βράχια σου
θέλω μόνο να κάτσω γυμνός μια μέρα που θα τα ΄χει
γλύψει το κύμα αρκετά κι ο ήλιος ολότελα

το στήθος σου θα αναπαραστήσει κανείς
τη μυρωδιά σου κανείς

μόνο να χαζέψω αφήστε με, το στόμα απέναντι

συρματοπλέκομαι

μίλησα;
θαρρώ πως πρόλαβα
ν' αρθρώσω
σα να 'μουν μωρό
ένα κουτσοδόντικο, ασήμαντο ΘΕΛΩ
κι αν ακούστηκε
κι αν ακούστηκε σαν ΟΧΙ
κι αν ακούστηκε καλά
θαρρώ πως δε θα το διορθώσω

α π ό τ ώ ρ α
αναπλάθομαι ημιτελής
από στάχια
βάφομαι κίτρινος
χάμω
στο χώμα
κίτρινος
δ ε γ α ρ γ α λ ι έ μ α ι σ η μ α ί ν ε ι
π ω ς β ι ά ζ ο μ α ι
π ω ς μ ο υ ' χ ε ι σ η κ ω θ ε ί
α π ό ώ ρ α

θα κάνω τα πάντα
δοκίμασέ με
πάρε με

καλό μου εσύ
κόκκινο θυμητάρι που
παίρνεσαι στους
θάμνους κοντά
και χαλιέσαι
νεκρό μου δίκλινο
παιδικό κακούργημα
κάνουμε υπομονή
γιατί μας κάναν δώρο
την ευχή τους
και την πήραν πίσω
καλό είναι
να μισούμε πότε-πότε
μα είναι αδιάβροχο να γαμιόμαστε

μπορώ να μείνω πιστός στο κορμί μου

μπορώ

μπορώ

μπορώ να δαγκώσω τον ώμο μου να υποφέρω

μπορώ
μπορώ

μπορώ να θέλω να μπορώ

μπορώ να δηλώνω

μπορώ να μείνω πιστός στο κορμί μου

1)ξαπλωμένα στην παύση
τα μάτια μονάχα θα σπρώξουν
το υπόλοιπο σώμα

2)ο πόνος που ορέγομαι

κολυμπά στο θυμό μου

3)πάνω μου
ένας

αστείος

χρόνος

[πόσο μοιάζει στα μαλλιά σου μια μέρα]

4)το παράπονο μου διαυγές
αυτόματο

5)αναρωτήθηκα κι ήταν
σα να βουτούσα στο μυαλό μου
τα δάχτυλα σου, αν
ο έρωτας απευθύνεται
ή κατευθύνεται

6)χαστουκόστομος

μικροσκοπικό μου
παρελθόν στα μάγ
ουλα, εκεί λίγο πι
ο πάνω χόρεψε -τ
ι κάνεις, σκαρφαλ
ώνεις; όλη μου η
φτώχια είναι η νο
σταλγία μου

...τα 'κανα πάνω μου. Αλλά

...καταπάνω μου. Αλλά εγώ δεν έκανα βήμα. Δεν μπορούσα να κουνηθώ.

Ν α
μ ε τ α κ ι ν η θ ώ.

Μόνο εισέπνεα το νερό που έφτανε στη μούρη μου και πνιγόμουν. Σα δοκιμή. Σαν πρόβα. Έτσι για να είμαι έτοιμος. Όμως δεν έφτανε. Το έβλεπα που μεγάλωνε, ψήλωνε φούσκωνε σκοτείνιαζε όμως δεν έφτανε. Κι εγώ εκεί. Να το κοιτάζω. Και κοιτούσα συνεχώς και το ρολόι μου γιατί κάπου είχα να πάω. Και περίμενα να πνιγώ

για να μπορέσω μετά να φύγω.

υποψιάζομαι περιστέρια

βιαστικές καταμετρήσεις
-νόμιζες θα υπάρξουν πολλοί φτηνοί γίγαντες.
κάθε τέλος κι αρχή
-μασουλώ το ερωτηματικό για να το φτύσω αργότερα
σ' άλλη τρελή κατάφαση

empty mechose me no resistancefalling in hello